Phyll: Je positioneert jezelf heel actief binnen dialogen rondom racisme, feminisme, heteronormativiteit en andere vormen van discriminatie. Instagram is een plek waar jij dit activisme, maar ook jezelf in een hyper-publieke ruimte laat zien. Hoe voelt dat en welke rol speelt moed hierin?
Kosovare: “Ik heb lang getwijfeld of ik mijn activisme gescheiden moest houden van mijn persoonlijke leven. Ik had een tijdje twee Instagram-accounts, maar zag dat de persoon die ik ben als activist ook de persoon is die ik ben in het dagelijks leven. Het voelde vreemd om op mijn tweede account iets te posten terwijl ik merkte: dit wil ik ook op mijn persoonlijke account plaatsen. Waarom zouden mensen daar niet in geïnteresseerd zijn?
Op een gegeven moment heb ik besloten alles op één account te plaatsen – wat best eng is. Links-activisme staat onder druk. Accounts als “Vizier op links” en andere doxing-accounts* maken het leven voor linkse activisten onveilig. Alleen al je bestaan als allochtone vrouw op het internet vraagt om moed, vooral als je je bezighoudt met antiracisme. Het vergt moed om je gezicht in dit discours te laten zien.”
“Ik zeg altijd: mijn activisme is tachtig procent activisme en twintig procent haarfilmpjes en persoonlijke foto’s. Het gewoon doen, het uit te stralen, het te belichamen – ook daar zit moed in.”
—
* Doxing is het via internet verzamelen en vervolgens openbaar maken van persoonsgegevens, meestal met kwade bedoelingen ten aanzien van de betrokkenen.
Phyll: Je positioneert jezelf heel actief binnen dialogen rondom racisme, feminisme, heteronormativiteit en andere vormen van discriminatie. Instagram is een plek waar jij dit activisme, maar ook jezelf in een hyper-publieke ruimte laat zien. Hoe voelt dat en welke rol speelt moed hierin?
Kosovare: “Ik heb lang getwijfeld of ik mijn activisme gescheiden moest houden van mijn persoonlijke leven. Ik had een tijdje twee Instagram-accounts, maar zag dat de persoon die ik ben als activist ook de persoon is die ik ben in het dagelijks leven. Het voelde vreemd om op mijn tweede account iets te posten terwijl ik merkte: dit wil ik ook op mijn persoonlijke account plaatsen. Waarom zouden mensen daar niet in geïnteresseerd zijn?
Op een gegeven moment heb ik besloten alles op één account te plaatsen – wat best eng is. Links-activisme staat onder druk. Accounts als “Vizier op links” en andere doxing-accounts* maken het leven voor linkse activisten onveilig. Alleen al je bestaan als allochtone vrouw op het internet vraagt om moed, vooral als je je bezighoudt met antiracisme. Het vergt moed om je gezicht in dit discours te laten zien.”
“Ik zeg altijd: mijn activisme is tachtig procent activisme en twintig procent haarfilmpjes en persoonlijke foto’s. Het gewoon doen, het uit te stralen, het te belichamen – ook daar zit moed in.”
—
* Doxing is het via internet verzamelen en vervolgens openbaar maken van persoonsgegevens, meestal met kwade bedoelingen ten aanzien van de betrokkenen.