Phyll: Je werk en de expliciete kwetsbaarheid ervan geven mij en andere volg(st)ers inspiratie en moed. Wie of wat geeft jou moed?
Renate Ariadne: “Ik haal veel inspiratie uit het werk van twee kunstenaressen die jammer genoeg allebei op jonge leeftijd zijn overleden: Ana Mendieta en Francesca Woodman. Beiden hielden zich bezig met hun eigen lichaam en brachten het in kaart door te experimenteren met camera en video, dingen te veranderen in landschappen en aan henzelf. Francesca Woodman heeft zelfmoord gepleegd en Ana Mendieta is waarschijnlijk door haar man uit het raam geduwd. Beiden vielen ze van een gebouw. Beiden waren ze bezig zichzelf neer te zetten, beiden werden gestopt – ofwel door de maatschappij, ofwel door een boze Witte man.
Interessant is dat beide kunstenaressen rond de jaren tachtig werkten en er sindsdien nog steeds niks is veranderd. Afgezien van het feit dat ik dat hopeloos vind, geeft het me ook moed dat zij toen al zulk werk durfden te maken. Wat me ook opvalt is dat de wereld in de tussentijd zo enorm preuts is geworden. Dat heeft het voor vrouwen nog moeilijker gemaakt om het over seksualiteit te hebben.”
“Wie me onlangs inspireerde was Marissa Malik, een astrologe en DJ, die veel foto’s van haar eigen lichaam online plaatst. Ze heeft overal haar. In veel reacties staat dat ze zich moet scheren en haar ‘lelijke lichaam’ niet online moet zetten. Juist door die foto’s en haar lichaam online te zetten maakt ze het van haarzelf, is het nog meer van haar dan van iemand anders.”
Phyll: Je werk en de expliciete kwetsbaarheid ervan geven mij en andere volg(st)ers inspiratie en moed. Wie of wat geeft jou moed?
Renate Ariadne: “Ik haal veel inspiratie uit het werk van twee kunstenaressen die jammer genoeg allebei op jonge leeftijd zijn overleden: Ana Mendieta en Francesca Woodman. Beiden hielden zich bezig met hun eigen lichaam en brachten het in kaart door te experimenteren met camera en video, dingen te veranderen in landschappen en aan henzelf. Francesca Woodman heeft zelfmoord gepleegd en Ana Mendieta is waarschijnlijk door haar man uit het raam geduwd. Beiden vielen ze van een gebouw. Beiden waren ze bezig zichzelf neer te zetten, beiden werden gestopt – ofwel door de maatschappij, ofwel door een boze Witte man.
Interessant is dat beide kunstenaressen rond de jaren tachtig werkten en er sindsdien nog steeds niks is veranderd. Afgezien van het feit dat ik dat hopeloos vind, geeft het me ook moed dat zij toen al zulk werk durfden te maken. Wat me ook opvalt is dat de wereld in de tussentijd zo enorm preuts is geworden. Dat heeft het voor vrouwen nog moeilijker gemaakt om het over seksualiteit te hebben.”
“Wie me onlangs inspireerde was Marissa Malik, een astrologe en DJ, die veel foto’s van haar eigen lichaam online plaatst. Ze heeft overal haar. In veel reacties staat dat ze zich moet scheren en haar ‘lelijke lichaam’ niet online moet zetten. Juist door die foto’s en haar lichaam online te zetten maakt ze het van haarzelf, is het nog meer van haar dan van iemand anders.”