Phyll: Instagram is een plek waar jij jezelf, je werk en je ervaringen met seksueel geweld in een hyper-publieke ruimte laat zien. Hoe voelt dat en welke rol speelt moed hierin?
Renate Ariadne: “Mijn assault gebeurde precies voor de lockdown en toen zat ik opeens vast in mijn kamer, in Londen, met niets, een oneindig niets. In het begin was dat heel fijn: ik begon met mijn eigen lichaam te werken, had een plekje zonder dat ik mensen hoefde te ontmoeten of over mijn ervaring hoefde te vertellen. Er werd niet van me verwacht dat ik meedeed met een society waarvan ik op dat moment niet wist hoe ik me erin zou moeten bewegen.
Ik was bovendien trots op het werk dat ik maakte: ik wilde het met mensen delen – meteen. Ik wilde laten zien waar ik mee bezig was. Instagram is daarvoor perfect: mensen zien het heel direct en daarna niet meer. Er is een influx van reacties en daarna gewoon weer stilte. Wanneer ik me privé wilde voelen, dan voelde ik me privé. Op andere momenten kreeg ik een virtueel duwtje in mijn rug.”
“Op het moment dat iemand je heel duidelijk laat weten dat ze het gelezen en gezien hebben, dat voelt een beetje zoals… Ken je dat tintelende gevoel wanneer iemand een camera op je richt, en je weet dat ze een foto gaan maken? Dat. Dat voelde ik.”
Phyll: Instagram is een plek waar jij jezelf, je werk en je ervaringen met seksueel geweld in een hyper-publieke ruimte laat zien. Hoe voelt dat en welke rol speelt moed hierin?
Renate Ariadne: “Mijn assault gebeurde precies voor de lockdown en toen zat ik opeens vast in mijn kamer, in Londen, met niets, een oneindig niets. In het begin was dat heel fijn: ik begon met mijn eigen lichaam te werken, had een plekje zonder dat ik mensen hoefde te ontmoeten of over mijn ervaring hoefde te vertellen. Er werd niet van me verwacht dat ik meedeed met een society waarvan ik op dat moment niet wist hoe ik me erin zou moeten bewegen.
Ik was bovendien trots op het werk dat ik maakte: ik wilde het met mensen delen – meteen. Ik wilde laten zien waar ik mee bezig was. Instagram is daarvoor perfect: mensen zien het heel direct en daarna niet meer. Er is een influx van reacties en daarna gewoon weer stilte. Wanneer ik me privé wilde voelen, dan voelde ik me privé. Op andere momenten kreeg ik een virtueel duwtje in mijn rug.”
“Op het moment dat iemand je heel duidelijk laat weten dat ze het gelezen en gezien hebben, dat voelt een beetje zoals… Ken je dat tintelende gevoel wanneer iemand een camera op je richt, en je weet dat ze een foto gaan maken? Dat. Dat voelde ik.”