Tessel ten Zweege (1998, Utrecht) is schrijfster, visueel kunstenares en oprichtster van het feministische zine Pisswife. Op social media, in opiniestukken en binnenkort in haar eerste boek deelt ze haar ervaring met intiem partnergeweld. Ze werpt een fel licht op haar donkerste hoofdstuk en geeft slachtofferschap* een nieuw gezicht: jong, feministisch en de schaamte voorbij. Waar Tessels teksten voortvloeien uit feministische strijdkracht en een gepaste hoeveelheid woede, zinderen haar illustraties van kleur, troost en sensualiteit. Met Phyll praat Tessel over schaamte en schrijven, het bepalen van haar eigen narratief en de moed tot het loslaten van alle verhalen: “Soms moet je het gewoon even voelen.”
—
* “‘Slachtoffer’ is een veel omstreden term in het gesprek rondom partnergeweld, of gendergerelateerd geweld in het algemeen,” schrijft Tessel op Hard//hoofd. Het beeld van slachtoffers als fragiel, als ‘lijdend voorwerp,’ is eenzijdig en berust op zogenaamde pity porn: sensationele beelden van gebroken vrouwen. “Het is tijd om nieuwe narratieven van slachtofferschap te erkennen,” vindt Tessel. Ze omarmt het woord ‘slachtoffer’ en verbindt slachtofferschap met strijdbaarheid. Zo biedt ze tegengeluid aan het stigma rondom de term. Op OneWorld schrijft ze: “Ik wil slachtoffer zijn op mijn eigen voorwaarden. Zónder de schaamte, de zwakte, of de bewijsplicht.”
Tessel ten Zweege (1998, Utrecht) is schrijfster, visueel kunstenares en oprichtster van het feministische zine Pisswife. Op social media, in opiniestukken en binnenkort in haar eerste boek deelt ze haar ervaring met intiem partnergeweld. Ze werpt een fel licht op haar donkerste hoofdstuk en geeft slachtofferschap* een nieuw gezicht: jong, feministisch en de schaamte voorbij. Waar Tessels teksten voortvloeien uit feministische strijdkracht en een gepaste hoeveelheid woede, zinderen haar illustraties van kleur, troost en sensualiteit. Met Phyll praat Tessel over schaamte en schrijven, het bepalen van haar eigen narratief en de moed tot het loslaten van alle verhalen: “Soms moet je het gewoon even voelen.”
—
* “‘Slachtoffer’ is een veel omstreden term in het gesprek rondom partnergeweld, of gendergerelateerd geweld in het algemeen,” schrijft Tessel op Hard//hoofd. Het beeld van slachtoffers als fragiel, als ‘lijdend voorwerp,’ is eenzijdig en berust op zogenaamde pity porn: sensationele beelden van gebroken vrouwen. “Het is tijd om nieuwe narratieven van slachtofferschap te erkennen,” vindt Tessel. Ze omarmt het woord ‘slachtoffer’ en verbindt slachtofferschap met strijdbaarheid. Zo biedt ze tegengeluid aan het stigma rondom de term. Op OneWorld schrijft ze: “Ik wil slachtoffer zijn op mijn eigen voorwaarden. Zónder de schaamte, de zwakte, of de bewijsplicht.”